De avond valt zachtjes
De hemel kleurt rood
Alsof verlicht door neonbuizen

Ik kijk naar de gevels
Door de gracht vaart een boot
Dwars door de spiegelbeelden van de huizen  

De buurvrouw zet een oude stoel op de stoep
Er loopt een vrouw langs met het oudste beroep

   Wie nooit zijn hart verliest
Blijft in elke stad een vreemde
Voor wie nooit zijn hart verliest
Zijn alle vergezichten eender
Alleen maar tijdverlies

Ik zie je van verre
Ik zou jouw gezicht
Altijd uit duizenden herkennen

Een hemel vol sterren
En een stad vol licht
Volmaakt geluk valt niet te plannen
Wat geeft het als het ook weer verdwijnt
Leven is beweging zonder eind

   Wie nooit zijn hart verliest
Blijft in elke stad een vreemde
Voor wie nooit zijn hart verliest
Zijn alle vergezichten eender
Wie nooit zijn hart verliest
Heeft het hart niet om te kiezen
En is bang om te verliezen
Wat ie te leen gekregen heeft

Een man die viool speelt
In het plantsoen op een kist
Laat kinderen lachen als hij moet huilen
Ze zeggen dat alles van waarde weerloos is

   Wie nooit zijn hart verliest
Blijft in elke stad een vreemde
Voor wie nooit zijn hart verliest
Zijn alle mensen eender
Wie nooit zijn hart verliest
Heeft het hart niet om te kiezen
En is bang om te verliezen
Wat ie te leen gekregen heeft
Wie nooit zijn hart verliest
Heeft het hart niet om te kiezen
En is bang om te verliezen
Wat ie te leen gekregen heeft
Wie nooit zijn hart verliest
Die weet niet wat ie mist