Ah, daar komen de stemmen van de drank,
Ze zijn geen last, zelfs graag gezien.
Ze komen zelden elke week
En echt niet een die verder tellen kan dan 10. 

Nee, dan de stem van het geduld,
Zo knap om door je knieën voor te gaan.
Maar van de hoogte waarop ik mezelf bescherm
Is ze vaak nauwelijks te verstaan.
En achterin, de stemmen van ambitie,
Boos, want net verhuist haar 2e plan.
Ze schreeuwen nog maar weten
Dat je het van een kinderstem niet winnen kan. 

De stemmen van verslaving,
Oh zo veel, maar dan weer net geen drugs of drank.
Wel nicotine, seksmachine, geld verdienen,
Totdat zelfs ik schrik van de stank. 

En hoor toch eens de stemmen van kritiek,
Altijd vooraan het hoogste woord
Waardoor van stemmen die hetzelfde doen
Maar buiten, niks nieuws of pijnlijks wordt gehoord. 

De stemmen van verrukking zijn mij lief,
Ze vechten altijd met de stemmen van de haast.
Maar ik kan niet altijd luisteren van toen we ooit
En weet je nog en laatst.
De stemmen van verrukking zijn mijn foto's
En ook films die ik vergeet.
Soms komt er een vertellen van de skik
Toen ik van moheb naar provo reed. 

Het woord is aan de stemmen van de drank,
Het woord is aan de stemmen van kritiek,
Het woord is aan de stemmen van ambitie,
Aan de stem van de verslavende muziek.
Het woord is aan de stemmen van geduld,
Verrukking die in het woord was aangeland. 

't Is druk in m'n hoofd, heel mooi,
want ik vertrouw de stilte niet.
Ik heb het weer af en toe doodstil.
En dat is altijd weer, altijd weer,
De stilte van verdriet.
Het woord is aan,
Het woord is aan...
De stemmen in m'n hoofd. 

Ah ha ha ha ah ha ha.