Ezra zit te dromen midden op de dag
Van alle dingen die hij van de wereld nog niet mag
In de vijvers van zijn ogen ligt een toekomst voor hem klaar
Maar hij kan er nog niet bij dus droomt hij maar

Ezra zit te zingen zomaar uit zijn hoofd
Van alle dingen waarin wij ooit ook hebben geloofd
Van reuzen en kabouters en allemaal echt waar
Maar hoe moet hij dat nou zeggen? Dus zingt ie, zingt ie het maar

De onschuld vormgegeven in dat schitterende lijf
Blijf maar dromen, blijf maar zingen
Morgen word je vijf

En dat er doden zijn die rusten op het kerkhof overdag
En dat je pas met zwemdiploma zonder bandjes mag
En dat je stil moet zijn terwijl ik dit toch voor jou schrijf
Blijf je maar verwonderen
Morgen ben je vijf
Morgen ben je vijf

Ezra zit te lachen zo dwars door me heen
En ik heb weer eens geen idee waar ik nou heen verdween
Ergens verloren in zijn ogen, ergens verdronken in zijn zijn
Hij is de koning van de weemoed, met mijn hart als kroondomein

Ezra wil niet slapen, Ezra is niet moe
Hij wil eerst nog wat drinken, nog even naar beneden toe
Papa moet nog even zingen, en of ik nog heel even blijf
Het is ook niet normaal zo spannend
Morgen ben je vijf
Morgen ben je vijf