De vroegste trein
Naar het strand
't is lang geleden
Dat wij twee
Op het perron
Ik rook de zee steeds
Ik zag de zee steeds
In de lucht
Ik blijf je terugzien
Aan de horizon
Ik bleef waar ik bleef
Las je brieven
Herlas je brieven
Jij rookte
Ik ging door
Met de stad
Ze barstte van het licht
In een taxi
's nachts mis ik jou
Ik smeet het gevaar
In de vijver
Op de bodem
Kraakte je stem
Je bent ergens wat valt er nog te lijmen
Wanneer ben je uitgepraat
Ik droomde dat je me troostte
Ik kan je niet redden
Verwacht dat niet 
Alsjeblieft
we kunnen nooit meer zomaar opnieuw