In dit huis brandt de kilte
schreeuwt de stilte
dooft het vuur
dat het nog zo lang heeft geduurd
is gek, maar vanaf hier gaat het snel

Wees niet bang en wacht niet langer
spaar me niet
weet dat je me nooit meer terug ziet
het boek gaat dicht, ik zeg je vaarwel

Zwijg, als je toch niet meer de moed hebt om te blijven
je conclusies trekt ten koste van mij
nu moet je verder
het wordt alleen maar erger en wranger
zo kan het toch niet langer

(het kan niet langer, kan niet langer)

Wat een vreemde vrede nu we alles weten
we zijn maar lief, zwijgen over strijd en verdriet
we denken, voelen, zeggen maar niets

Nu nog die laatste zoenen
lood in je schoenen
een laatste woord sterft alsof het nooit werd gehoord
een deur gaat dicht, het leven gaat door

Zwijg, als je toch niet meer de moed hebt om te blijven
je conclusies trekt ten koste van mij
nu moet je verder
het wordt alleen maar erger en wranger
zo kan het toch niet langer

(ik kan niet langer)
Zo kan het toch niet langer
(ik kan niet langer)
Zo kan het toch niet langer
(ik kan niet langer)
Zo kan het toch niet langer
(ik kan niet langer)
Zo kan het toch niet langer

Zo kan het toch niet langer
Zo kan het toch niet langer
Zo kan het toch niet langer