ik zie in mijn hoofd vaak
de beelden van vroeger
het dorpsplein de straten
het huis in de rij
de kerk en de bomen
de lijn van de daken
beelden voor altijd in mij


en met vader en moeder
mijn zus en de vrienden
en allen die wij daar goed kenden
en de avonden laat
er werd niet veel gepraat
en het was toen nog 
stil in de kempen


ik zie in mijn hoofd vaak 
die beelden van vroeger
het dorpsplein de straten
het drukke verkeer
de mensen gehaast nu
naar winkels en luxe
want iedereen wilde graag meer


en men rooide de bomen
en bouwde fabrieken
om er meer welvaart te brengen
en de avonden laat
heel veel auto’s op straat
en het werd minder stil in de kempen


terwijl de tijd ons vervreemde
van het verleden van thuis
en onze zielen ontheemde
‘k ging veel te weinig naar huis
terwijl je wist dat dit alles
ooit op een dag eindigen zou


ik zie in mijn hoofd nu
het afscheid van vroeger
de kerk en de uitvaart
en de laatste groet
weg vader en moeder
je zoekt naar de woorden
zoals je bij elk afscheid doet


ik mijn vrouw en mijn zus
en haar man onze kinderen
en allen die wij daar nog kenden
er werd niet veel gepraat,
niet veel mensen op straat
en het leek toen weer stil
in de kempen


ik mijn vrouw en mijn zus
en haar man onze kinderen
en allen die wij daar nog kenden
er werd niet veel gepraat,
niet veel mensen op straat
en het leek toen weer stil
in de kempen