Donderdagmorgen om kwart over negen
Valt er een brief op de mat
Een brief vol met zegels en nat van de regen
Doe doe doe doe doe dwaii

Het handschrift dat ken ik
Het is onmiskenbaar
Doe doe doe doe dwaii haar lippen een zegen

En een goddelijk lijf doe doe dwaii

Soms zegt ze nee

Ze zegt: “Lieve dichter” doe doe doe doe doe dwaii
“’t Is niet dat ik niet van je hou
Maar na al die jaren kreeg ik in de gaten”

Soms zegt ze nee
Soms zegt ze nee tegen liefde
Nee tegen tranen
Nee tegen alles van mij

Ze leeft van ons spaargeld
Ze heeft het volmaakt naar haar zin
Doe doe doe Doebai, vol wuivende palmen
Daar haalt ze de schade weer in

Soms zegt ze nee tegen liefde
Nee tegen tranen
Nee tegen alles van mij
Soms zegt ze nee