'tis lesteg de brook aon te hawwe,
veur 'ne maan dee zoe good is wie iech.
Zoe sjoen, zoe sjarmant en zoe aordig,
dat bin iech de vrowlui verpliech.
Iech zeen es iech kiek in de spiegel,
dao steit 'ne prachtege vent,
'tis lestig de brook aon te hawwe,
veur 'ne kerel mèt zoeväöl talent.

Iech had 'n reputatie door gans 't Limburgs land.
't Waor miech 'n fraaj kombinatie vaan knap zien en uters astrant.

De sjoenste en boeiendste vrowwe die vele veur miech en mien flair.
Ze wowwe metein gere trowwe, wat waor iech oongewoen populair.

Dat waor in vreuger daoge, dat waor verleien tied.
Achereem heer is te beklaoge tot zienen intens groete spiet.

Wie heer ins de vlöch wow goon numme, is häöm dat gaaroet neet gelök.
Ze höbbe zien brook, zien jas en zien humme vaan zie prachteg lief aofgeplök.


(c) Jos van Herpen