Dit is 't verhaol vaan Zjuulke Zeuthout, e menneke, zoe sjoen en fien.
altied in 't pak, kravat, wit beurtsje, meh ouch zoe druug wie druuge wien.
Heer is de beste vaan alle klerke, gans Zuuzaote is met haom gebaard.
Zes daog per week zit heer te werke, vaan s'mörregesvreug tot s'aovendslaat.

Meh s'zaoterdigs nao 't werrek geit Zjuulke nog neet nao bed.
Daan veult heer ziech zoe sterrek, es zenger aon 't beffet.
Daan zingk heer de bovenste toene, dan is heer de lolligste vent.
Ut is unne boetegewoene, dat Zuuzaotse zangtalent.
Zoe geit nog lang met diech doore, de caffe kump daan neet mie stop,
en tot in de laate ore steit Zuuzaote op ziene kop.

Op zekeren daag veel Zjuulke Zeuthout d'n trap umlieg, noe löp h'r maank.
Ut beffet bleef leeg, de stumming zakde, gans Zuuzaote misde ziene zaangk,
De kasteleijn is toen goon spaore, ut ganse dörrep, eedereijn deeg met.
Me wouw zoe geer die lol bewaore, noe heet 'r 'n lif nao 't beffet.


(c) Ziesjoem