miene tricot tricolore
miene tricot bin iech kwiet
‘ch höb ‘m örreges verlore
heer is weg tot miene spiet

‘ch höb ‘m örges vergete
geer maag ‘t wete
kin neet mie ete
zal ‘m euveral goon zeuke
in alle heuk en
in de keuke
daanke bella isabella
daanke sjoenste vaan ‘t land

‘ch höb ‘m örges vergete
geer maag ‘t wete
kin neet mie ete
zal ‘m euveral goon zeuke
in alle heuk en
in de keuke
daanke bella isabella
daanke sjoenste vaan ‘t land

‘ch höb altied de bubbelesenes
‘ch höb ‘ne tricot laote breie
lekker ruim en lekker werrem
ach wat waor iech ‘ne blije

‘t waor ‘ne fijne, neet te klein en
neet te groet, zaot wie gegote
fris vaan kleur, nog neet gewasse
waor nog hielemaol neet versjote

daag en nach leep iech d’rin roond es
of iech dao-in waor gebore
ederein dee waor zjeloes op
mienen tricot tricolore

gróf gebreid vaan zuver sjeerwol
roed, wit, greun, de sjoenste kleure
ach wat veul iech miech noe ellendeg
daag en nach zit iech te treure


(c) Jos van Herpen