He Anne, heb je gister zien lopen
ik weet niet precies waar
misschien in de winkelstraat, schoenen aan het kopen
terwijl de kas al werd opgemaakt.

Misschien op de bus naar huis, buiten
door een beslagen ruit, opgaand in de mist
mocht jij het geweest zijn, ik had willen zeggen,
dat dit je laatste liedje is.

He Anne maar vandaag was ik zeker
je stond zo’n tien meter voor me uit, ik riep je maar je
hoorde me niet, liep weer door en 
liet geen spoor van herkenning zien.

Een vreemde stem zei zachtjes 
dat ik me echt moet hebben vergist
ik kijk in je in de ogen en weet
dat dit je laatste liedje is.

Anne waar ben? Ben ik je kwijt?
Je toch nog verloren na al die tijd?	Anne
De Anne die mij graag zag,
Anne die niet leefde van dag tot dag, dag Anne

Het spijt me mevrouw, maar mag ik U dan vragen,
indien U Anne niet bent,
op haar het volgende over te dragen
U hebt haar vast en zeker goed gekend

Wens haar alle goeds en alle geluk
en als ze het nog niet wist
wilt U haar misschien ook vertellen
dat dit haar allerlaatste liedje is.

Je laatste liedje, laatste liedje, je allerlaatste liedje is
Je laatste liedje, Anne-liedje, je shalala laatste liedje is.
Laatste liedje,  laatste liedje, je allerlaatste liedje is
Je laatste liedje, Anne-liedje, je shalala laatste Anne-liedje is.

Wilt u haar misschien ook zeggen
Voor als ze het nog niet wist
Dat dit haar laatste liedje is

Anne ik mis je. Ben ik je kwijt?
Toch nog verloren na die tijd?
Anne. 



(c) jelle zeedijk