refrein:
Werkeloos, geen toekomst, geen doel
Steeds maar weer dat bange gevoel
Diepe wonden die slechts moeizaam zullen helen
Ook hij is werkeloos, een van de velen

Hij kijkt naar z'n handen, in z'n ogen een traan
Hij kan niet begrijpen wat men hem heeft aangedaan
Hij deed trouw z'n plicht, was altijd paraat
Maar nu staat hij, na jaren, als dank weer op straat

refrein

Hij staart in de leegte, zijn wereld stort ineen
Hij voelt zich onzeker, zo verdrietig en alleen
Niets was hem te veel, hij hield van z'n baan
Nu is hij overbodig, voorgoed afgedaan

refrein

Diepe wonden die slechts moeizaam zullen helen
Ook hij is werkeloos, een van de velen