n Kind is geboren, de strijd is volbracht
'n Moeder moet urenlang lijden
Ze gaf al haar krachten en heeft slechts gedacht
Aan 't grote geluk van hen beiden
Ze wil niets meer weten van pijn en van leed
Al moest ze betalen met tranen en zweet
Want als dan 'n moeder met dankbaar gelaat
Voor 't eerst in d'r leven haar kind gadeslaat
Dan is ze vergeten de uren van pijn
Dan is 't een weelde om moeder te zijn

'n Kind is gestorven, 'n zieltje ging heen
Voor altijd moest moeder het missen
Wat zij dan moet lijden weet moeder alleen
Door niets is haar leed uit te wissen
Al worden veel wonden geheeld door de tijd
't Gemis van haar lieveling raakt zij nooit meer kwijt
En kijkt dan 'n Moeder voor 't laatst nog 'n keer
Met tranen van smart op haar lieveling neer
Dan kan ze niet spreken van bittere pijn
Dan is 't een straf om 'n Moeder te zijn