Marietje zat stil in haar hutje
In 't wiegje lag slapend haar kind
Ze hoorde de woedende golven
en 't loeiend geraas van de wind

Ze huilde bitt're tranen, door droefheid overmand
Ach, breng m'n allerliefste weer veilig thuis aan land
Ze huilde bitt're tranen, door droefheid overmand
Ach, breng m'n allerliefste weer veilig thuis aan land

Ze hoorde de noodklok plots luiden
en rende vol angst naar 't strand
De schuit van haar man bleek gezonken
nooit kwam hij weer bij haar aan land

Ze huilde bitt're tranen, door droefheid overmand
Nooit kwam haar allerliefste weer veilig thuis aan land
Ze huilde bitt're tranen, door droefheid overmand
Nooit kwam haar allerliefste weer veilig thuis aan land