Kleine Liesje was een meisje van pas nauwelijks zes jaar
Zij kon dansen als een vlinder, want dat leerde mammie haar
Mammie was verzot op dansen, als een zeer moderne vrouw
Lies vroeg dikwijls aan de dienstmeid: "Zeg, waar blijft m'n mammie nou?"
En waarom mocht ik nu niet mee
Of is 't vandaag weer matinee

refrein:
Mammie, waar ben je, heeft mammie weer pret
Dans je weer Charleston, je kindje is naar bed
Mammie, waar ben je, toe mammie, kom gauw
Want jouw kleine liev'ling verlangt zo naar jou

Omdat mam alleen maar aandacht voor de dancing-woede had
Nam zij steeds minder notitie van haar lieve kleine schat
't Gaf niet of de kinderjuffrouw troostend op de schoot haar nam
Liesje bleef in 't bedje snikken: "Kom dan toch, toe kom dan mam"
Het kinderzieltje werd vermoord
En mammie danste lustig voort

refrein

Kort daarna kwam plots een crisis, kleine Lies lag 's avonds laat
Met een hoge vuur'ge koortsgloed op 't engelengelaat
In een ijldroom vroeg zij zachtjes: "Mammie, kom toch even weer"
Toen een zucht en 't was geleden, kleine Liesje was niet meer
De juffrouw drukt haar oogjes dicht
En sprak: "Slaap zacht, mijn lief klein wicht"

Mammie, waar ben je, heeft mammie weer pret
Dans je weer Charleston, 't kind ligt dood in bed
Dans dan, toe dans dan, o eerloze vrouw
Want jouw kleine liev'ling vraagt nooit meer naar jou