Zij werkte haar hele leven bij oudjes in een tehuis
Maar 's avonds dan leefde ze eenzaam
Want geen van haar broers
Had ooit plaats in zijn huis
Die waren bezet met hun eigen bestaan
En wisten slechts vaag dat hun zus nog bestond
Tot men na haar dood in de la van een kast
Vier boekjes met spaargeld als erfenis vond
Ze lieten haar stil begraven
En hebben als show op het kerkhof gegriend
Maar snorden toen weg in hun glimmende wagens
Gekocht van het geld dat hun zus had verdiend
Ze zijn al vergeten dat zus ooit bestond
Geen steen wijst het graf en geen bloem siert de grond

Ze werkte haar hele leven bij oudjes in een tehuis
Maar nu is ze nooit meer zo eenzaam
Want nu bij de Heer is ze eindelijk thuis
Ze gaf dag en nacht al haar liefde aan anderen
Ze schonk veel geluk en ze dacht nooit aan geld
De oudjes die huilden toen zij niet meer terug kwam
De broers hebben het nooit aan een ander verteld
En hebben als show op het kerkhof gegriend
Maar snorden toen weg in hun glimmende wagens
Gekocht van het geld dat hun zus had verdiend
Ze zijn al vergeten dat zus ooit bestond
Geen steen wijst het graf en geen bloem siert de grond