Want je hebt toch van mij niets te vrezen
Al doet ook m'n hart nog zo'n pijn
Maar als ik je zon niet kan wezen
Mag ik er je schaduw dan zijn

Ik kan nog maar steeds niet begrijpen, m'n jongen
Dat jij toch zo wreed van me weg bent gegaan
En zeg 't je eerlijk: Ik hou toch zo van je
En voel dat ik zonder jou niet kan bestaan
Ik wil je niet storen maar 'k wou je iets vragen
En antwoord me dan ook, bedenk: ik ben mens
En leef dan met haar maar weer verder, gelukkig
Doch ik smeek je: voldoe aan een enkele wens

Want je hebt toch van mij niets te vrezen
Al doet ook m'n hart nog zo'n pijn
Maar als ik je zon niet kan wezen
Mag ik er je schaduw dan zijn

Ik stopte vanmorgen, om anders te denken
Een paar ouwe sokken met keurige ruit
En deed toen net eender alsof 't de tijd was
Toen jij me nog noemde: 'Je eeuwige bruid'
En toen ik in de kast, waar 'k je kleren zag hangen
M'n bruidskleed met sluier weer zach naast jouw jas
Kwam weer die herin'ring uit vroegere dagen
Toen ik er voor jou nog 't zonnetje was

"Want je hebt toch van mij niets te vrezen, m'n jongen
 Al doet ook m'n hart nog zo'n pijn"

Maar als ik je zon niet kan wezen
Mag ik er je schaduw dan zijn


Tekst en muziek: E.Bandy/L.Bandy