Ik zin geboren ut het donker, warm’ en  rond
en ’t wos niemand die min zei, oe dakke ’t moest’n doen
moar ik adde zuk en emelst groate goeste
da ‘k ik min nie veel langer, nie mjee in koste oedn.

Musjschien wos ’t er niemand vele, die up min zat te wacht’n
but’n min voader en min moader en nog en mens of achte
moar ik adden zuk en emelst groate goeste
da ‘k ik toch nie veel langer, echt nie koste wachten.

En ‘k kroape nor omhoge, noar de lucht en noar het leven
en ‘ k oasemde en ‘k riep noar ol die rond min stond.
en ik krup’n nog oltied, oltied voort, ol heel min leven,
en ik krup’n nog olle doage è bitje meer ut de grond

ol van an min geboorte deed min ma min ut de doek’n
ea ze min zo geir’n zo geir’n  zah ol vanof d’n ijerst’n dag
en dorom kroape ‘k ik oltied verder noar omoge
vanaf e’n ijerst’n dag da ‘k oorde en da ‘k zag.

En ‘k kroape nor omhoge, noar de lucht en noar het leven
en ‘ k oasemde en ‘k riep noar ol die rond min stond.
en ik krup’n nog oltied, oltied voort, ol heel min leven,
en ik krup’n nog olle doage è bitje meer ut de grond

Van ’n doenker’n en de natte noar asem en noar lucht
van ’t geklots van de boaren van stilte noar een zucht
van een zucht naar een sjchrijeuw, eih! Kuj gieder min nog oaren?
kuj min zien, kuj min voel’n ut de grond en in de lucht?

Ik zin geboren ut het donker, warm’ en  rond
en ’t wos niemand die min zei, oe dakke ’t moest’n doen
moar ik adde zuk en emelst groate goeste
da ‘k ik min nie veel langer, nie mjee in koste oedn

En ‘k kroape nor omhoge, noar de lucht en noar het leven
en ‘ k oasemde en ‘k riep noar ol die rond min stond.
en ik krup’n nog oltied, oltied voort, ol heel min leven,
en ik krup’n nog olle doage è bitje meer ut de grond