Jij en ik,
in 't Centraal Station,
terwijl we wachtten op dezelfde trein.
Vreemden op een stil en leeg perron.
We wisten niet dat dit,
een nieuw begin zou zijn.

Jij en ik door het weide land,
samen in een coupe.
Weet je nog, m'n liefste,
hoe we zwegen, alletwee.
Jij en ik door het weide land,
maar de liefde reed mee.
En onze leven werd
een enkele reis voor twee.

Soms heb ik ineens weer 't gevoel,
dat wij nog maar zo weinig samen zijn.
Dan weet jij meteen wat ik bedoel.
En samen net als toen,
gaan wij weer met de trein.

Jij en ik door het weide land,
samen in een coupe.
Weet je nog, m'n liefste,
hoe we zwegen, alletwee.
Jij en ik door het weide land,
maar de liefde reed mee.
En onze leven werd
een enkele reis voor twee.

Jij en ik door het weide land,
samen in een coupe.
Weet je nog, m'n liefste,
hoe we zwegen, alletwee.
Jij en ik door het weide land,
maar de liefde reed mee.
En onze leven werd
een enkele reis voor twee.