Ik staar wat naar m’n glas en zo voorkom ik… 
Dat ik eigenlijk het liefst naar achter kijk
Jij zit daar nu aan ’t tafel met die jongen
Ik kwam binnen, ik zag je al gelijk

Ja ik weet wel, je probeert me nu te tergen
’t Is mijn kroeg, kom hier al jaren lang
En met mij wilde jij hier nooit naartoe gaan
Het doet pijn maar ik hou me in bedwang

Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht
Dat zou je wel willen
Al ben ik van de kaart
Maar jij bent mijn tranen niet waard
Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht
Maar ik jank vanbinnen
Soms word ik gek van verdriet
Maar m’n tranen, die gun ik jou niet

Ja alles gaf ik jou, zelfs mijn gevoelens
Die ik nimmer eerder deelde met een vrouw
De warmte die ik gaf en terug verwachte
Bracht je naar een ander, ik bleef in de kou

Ja het liefst loop ik weg, maar ‘k heb m’n trots nog
En die zet ik zelfs voor jou niet aan de kant
Ik wenk de barman, geef ze wat te drinken
En ik lach wat om de grappen van een clown 

Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht
Dat zou je wel willen
Al ben ik van de kaart
Maar jij bent mijn tranen niet waard
Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht
Maar ik jank vanbinnen
Soms word ik gek van verdriet
Maar m’n tranen, die gun ik jou niet