Waar benne de bene?
Ze zijn verdwenen
De meisjes in de minirok zijn zoek
Er loopt er geen een in
Ik zie er geen been in,
De vrouwen dragen allemaal een broek.

De oudste tradities gaan of het maar niets is
De vuilnisbak in, weg ermee
Maar een bleef tot dan nog voor iedere man nog
Een lichtpunt, een baken in zee

Want als er twee benen in mini verschenen
Dan dacht je ondanks alle rampen
De heer zij geprezen voor schoonheid als deze
Daar kan ik me nog vast aan klampen

Nou storten die twee steunpilaren ineen
Waar zijn nou de bene, ik zie er geeneen.

Kom laat ons, m'n vrinden, een beeldhouwer vinden
Van onovertroffen talent
Die legt al zijn feeling, zijn hart en zijn ziel in
Een monumentaal monument

Dat zijn dan twee stenen reusachtige benen
Aangrijpender dan ik kan zeggen
Dan maken we een dag per jaar tot een beendag
Waarop we een krans neer gaan leggen.

Na een minuut stilte het volkslied en dan
Dan zingen we plechtig, zo hard als het kan:

Waar benne de bene?
Ze zijn verdwenen
De meisjes in de minirok zijn zoek
Er loopt er geen een in
Ik zie er geen been in,
De vrouwen dragen allemaal een broek.