Het stond al eeuwenlang in dikke boeken
al hield je twijfels en al bleef je zoeken
toch leefde je niet zomaar op de tast
bepaalde dingen stonden voor je vast
maar als ik in de buurt kom van je graf
dan nemen ze je zelfs dat nog af

Lieve Marie, ik voel me zo verloren
en ik weet niet eens meer of je me kunt horen
maar ik moet het kwijt, want ik geloof ik zie
dat we genept zijn, jij en ik, Marie
Ik hoorde een preek vanmorgen in de kerk
over de hemel, wat dat eigenlijk is

En van die preek, Marie, ben ik van streek, Marie
't Ging over later, waar de mensen later bleven
Dat is vandaag, Marie,
een open vraag, Marie
er rijzen steeds meer vragen over het eeuwig leven

En ik mijn hele leven maar geloven
aan iets hierna, nou ja, aan iets hierboven
dat je verdienen moest, dat komen zou
voor ieder schepsel dat er komen wou
na alle ellende, rotzooi en verdriet
lieve Marie, die man die zei van niet
Die man, het was beslist geen slechte spreker
die stelde heel de hemel op onzeker

Het woord hiernamaals valt en ik zie meteen
jou weer terug met engelen om je heen
Daar komt zo'n dominee of kapelaan
en God, ik heb geen grond om op te staan

En ik had gedacht, Marie,
stiekem verwacht, Marie
dat ik hierna, hoe noem je dat ook weer, zou proeven
eeuwig geluk Marie, maar dat is stuk, Marie
Daar komt zo'n man
en zet de zaak op losse schroeven

Lieve Marie, kun je geen teken geven
het hoeft maar klein te zijn, het hoeft maar even
dat ik, nou ja, dat jij, nou ja, dat God
je wilt wat zekerheid over je lot
je wist wat vastigheid en bovendien
je zei toch toen, dat ik je terug zou zien
want doodgaan hield niet in in vroeger tijden
voor eeuwig van elkaar te moeten scheiden

Je rekende op onze lieve heer
is die nou dood, ben jij er ook niet meer?
wat moet ik nou, ik sta volkomen bloot
de lucht is leeg, mijn engelen zijn dood
en zonder jou, Marie, denk ik, wat nou Marie?
Zijn dat de dingen die ze vroeger nog niet wisten?

Of leef je toch, Marie?
want ik hoor nog, Marie
jouw stem die zegt: kop op, we laten ons niet kisten!