Wim Sonneveld
Wim Sonneveld - Mijn discotheek lyrics
Your rating:
Ik ben dol op Rita Reys en ik hou van Tebaldi maar het meeste hou ik van jou Ik ben weg van Corry Brokken, ik aanbid Irmgard Seefried maar het meest aanbid ik jou Wat heb ik aan Nan Merriman als ik vandaag niet bij jou ben Wat heb ik aan Gré Brouwenstijn als jij nu niet bij mij kunt zijn. Ik heb drie Conny Stuarts Ik heb vijf Aafjes Heynis van Callas een hele rij Maar er is er maar een, ik mis er maar een er is er maar een dat ben jij Je liet me alleen, alleen met m'n discotheek de goudvis, de hond en de poezen alleen met die vrouwen, ze maken me zo van streek ze kijken me aan op de hoezen, de hoezepoezen Ik adoreer Doris Day en Elisabeth Schzwarzkopf maar het meest adoreer ik jou Ik bewonder Birgit Nilsson en ik verlang soms naar Dietrich maar het meest verlang ik naar jou Wat heb ik nou aan Peggy Lee als ik jou de hele dag niet zie Wat heb ik aan Joan Sutherland als jij vandaag niet bij me bent Ik heb wel acht Beverley Sisters en wel tien Zingende Zusjes De Selvera's allebei Maar er is er maar een, dat ben jij Er is er maar een, dat ben jij Ik adoreer Traviata, ik ben verkikkerd op Martha maar echt verkikkerd ben ik op jou Ik haak vaak naar Tosca, ik smacht soms naar Carmen maar het meest smacht ik naar jou Wat heb ik aan het Slavenkoor als ik vandaag jouw stem niet hoor Wat heb ik nou aan Aida, Aida is maar een opera. Ik heb alles van Puccini en alles van Verdi Rossini kan er niet meer bij Maar er is er maar een, ik mis er maar een Ik mis er maar een, dat ben jij.
Copyrights:
Author: Jean Senn, Wim Sonneveld
Composer: wim sonneveld
Publisher: Usm
Details:
Released in: 1962
Language: Dutch
Appearing on: Ik zou met jou/Liefdes en relaties 1 (2005) , Zijn 100 beste liedjes van A tot Z (2010) , Willem Duys' Muziek Mozaïek 10 Maart 1974 (1974)
1 Comments found
In de herdenkingsplaat van Muziek Mozaïek bespreekt Willem Duys de onstaansgeschiedenis van dit lied. Het lied is geschreven voor de Premieplaat 1962. Bomans stond op de andere zijde.
Duys reisde af naar het huis van Sonneveld in Zuid-Frankrijk om zijn eisen voor het premieplaatje kenbaar te maken. Sonneveld heeft er nog voor de kinderen van Duys 'De koningin van Lombardije' gezongen. Op het strand bedachten ze dat rijmpjes met beroemde artiestennamen de basis van het nummer zou zijn. Na een dag brainstormen vertrekt Duys terug naar Nederland om bij aankomst per expres het complete lied van Sonneveld al bij de post te vinden.