Eens liep de mens op aarde in een simpel vijgenblad
Dat was de haute couture du paradis die hij maar voor t' plukken had
Maar toen werd op een kwade dag de mode uitgevonden
Waardoor als nevenramp de Dame en de Heer ontstonden
Van vijgenblad met bloemkoolblad, tezamen als deux-pièces
Belandde men al gauw bij de extreme cocktaildress
De literaire snob en het mondaine vrouw'lijk wezen
Dat Spaanse coplas galmt en Jean-Paul Sartre heeft gelezen
En 't boogie-woogie-wicht, bij Uncle Sam de haute volée
Dat stiekem met een nozem swingt in Saint Germain des Prés

'k Ben beu van derniers cris en van 't society- verkeer
 Waar niemand vraagt wat of ik ben slechts wat ik etaleer
Waar niemand vraagt wat mooi is, maar alleen: wat is er mode
een conversatie lispelt volgens de mondaine code
Waar iedereen is afgekleed, correct en comme il faut
Totdat je zin krijgt om te zeggen: stik-barst-hi-ha-ho
Maar ik ben entre nous
Is modeshow taboe

Ik loop in een paar van die heel ouwe todden
Een tijdloze trui en een hoed anno Nul
Want liever zo vrij als een vogel in vodden
Dan marionet in apenspul     

Eens komt de Laatste Mode, die maakt iedereen gelijk
Twee confectievleugeltjes, toilet voor arm en rijk
En niemand kan meer zien wie was de freule Taats van Loenen
En wie was juffrouw Knol, die d'r bordessie stond te boenen
Noch Mistinguett noch Rita Hayworth hebben daar bekijk
Eens komt de Laatste Mode die maakt iedereen gelijk
Maar iedereen die ik ken
Zal toch zien wie ik ben

Ik loop in een paar van die heel ouwe vodden
Van vleugels, waarmee ik wel opvallen moet
De koning der mode als engel in todden
Want mode blijft mode 
't Zit me in 't bloed