O, ik ben zo alleen, zo alleen, zo alleen
Er is niemand die voor me wil zorgen
Elke nacht en iedere morgen
Heb ik uitsluitend de kat om me heen
Toch moet ze bestaan, ze moet ergens bestaan
De vrouw die voor mij is geschapen
Misschien niet eens zo ver hier vandaan
Misschien ligt ze eenzaam te slapen
Hoe krijg ik ‘r hier
Er is een manier
Door een advertentie
Door een advertentie
Een huwelijksadvertentie in de Elsevier

Weer was ik alleen
Zo alleen, zo alleen
Er was niemand die voor me wou strijken
En niemand die naar me wou kijken
Enkel de kat en die keek zo gemeen
Toch moet ze bestaan, ze moet ergens bestaan
De vrouw die voor mij is geboren
Misschien in een bootje in Koog aan de Zaan
Of in een doopsgezind weeshuis in Doorn
Nou ja, wat ik dee
Ik schreef nummer twee
Van die advertentie
Van die advertentie
De huwelijksadvertentie in de Elsevier

Weer was ik alleen
Zo alleen, zo alleen
Onder m’n blauwe elektrische deken
En de kat om me tegen te spreken
En ik werd zo langzamerhand schizofreen
Toch moet ze er zijn, ze moet ergens zijn
Die vrouw moet toch ergens wezen
 Misschien in Schiedam, misschien in de trein
Ze zit vast een Libelle te lezen
Nou ja, hoe ging ’t verder
Ik schreef aan de derde
Van die advertentie
Van die advertentie
De huwelijksadvertentie 

Nou blijf ik alleen
Zo alleen, zo alleen
Ik sta zelf weer m’n koffie te zetten
En ik vergeet op de eitjes te letten
Pannetje droog en zo hard als een steen
Maar waar ik zin in heb dat doe ik allemaal
’t Is altijd en steevast ’t slechte
En mocht er een vrijgezel zijn in de zaal
Op zoek naar de enige echt
Dan heb ik er hier
Nog honderdenvier
Van die advertentie
Van die advertentie
De huwelijksadvertentie van de Elsevier