Wim Sonneveld
Wim Sonneveld - Het wasgoed lyrics
Your rating:
Ik wandelde bij windig weer De polder in op zeek’re keer Toen kwam ik bij een boerderij Daar zag ik iets en dat roerde mij IK voelde plots mijn borst beklemd Want ziet: daar hing een drogend hemd Zo’n enkel hemd in wilde wind Is iets wat ik naargeestig vind IK werd melancholiek gestemd Bij ’t zien van ’t natte flapperhemd Want wat kon zo verlaten zijn Als ’t witte hemd daar aan die lijn Het hield in wanhoops eenzaamheid De beide armen uitgespreid Wie weet waar ’t witte hemd aan dacht Misschien een ovond of ’n nacht Gelukkig werd het door de meid Verlost uit zijn verlatenheid Ze droeg een mandje in haar zij En hing er ander wasgoed bij Zij hing wat kousen op, een doek Een rooie zakdoek en een broek Een blauiwe boerenboezeroen Een nachtjapon en toen En naast ’t witte hemd kwam aan die lijn Een roze lijfje zacht en fijn En dat was juist iets voor het hemd Het werd er vrolijk door gestemd Het sloeg z’n armen maar meteen Onstuimig om het lijfje heen Het lijfje, preuts, deed eerst nog: Zeg.. En bolde, bang ,een beetje weg Maar ’t was toch eigenlijk wel fijn Zo met dat hemd daar aan die lijn En spoedig werd het natte goed Aaneengesmeed door liefdesgloed En toen de meid eens kijken kwam En ’t eerste droge goed innam Toen waren beide, ’t hemd en ’t lijf Het eerst van alles droog en stijf Voor dames heeft nog mijn verhaal Een kleine, praktische moraal Wanneer een hemd gauw droog moet zijn Lieve dames, let even op Hang ook een lijfje aan de lijn