Wim Sonneveld
Wim Sonneveld - Carolien lyrics
Your rating:
Carolien, net vijf geworden, zet een keel op want de hond Scheurt haar liefste pop aan stukken, die ze juist zo beeldig vond Nee, ze wil geen ander hebben en te lijmen valt 't niet Om de ene ouwe pop....met die vreemde scheve kop.... Heeft Carolien zo'n vreselijk verdriet..... Want waar een mens van houdt vindt ie het mooiste Je moet toch ergens heen met je aanhankelijkheid Al is 't oud, al is 't saai of lelijk Waar een mens van houdt, dat raakt ie niet graag kwijt Carolien is in de dertig en haar hart, dat breekt in twee Want haar vrind is weggelopen, weg en met een ander mee Nee, ze wil geen ander hebben en te lijmen valt het niet Om die bleke saaie vrind....die ze zo geweldig vindt... Heeft Carolien zo'n vreselijk verdriet..... Want waar een mens van houdt vindt ie het mooiste Je moet toch ergens heen met je aanhankelijkheid Al is 't oud, al is 't saai of lelijk Waar een mens van houdt, dat raakt ie niet graag kwijt Carolien is in de tachtig en haar leven viel niet mee Na de dood komt weer een leven, ja, dat zegt de dominee Maar ze wil geen ander leven, nee, zo lijmen ze d'r niet Om d'r eigen grauwe leven, dat ze strakjes op moet geven Heeft Carolien toch stiekumpies verdriet..... Want waar een mens van houdt vindt ie het mooiste Je moet toch ergens heen met je aanhankelijkheid Al is 't oud, al is 't saai of lelijk Waar een mens van houdt, dat raakt ie niet graag kwijt