Bruid en bruigom, hand in hand
Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Rijden langs de velden
Door hun mooie, lieve land
Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Naar hun eigen pand
Wapperende linten en kleurige wielen
Hotsbotst de wagen en klaphoeft het paard
Blozende snoetjes en jolige boeren
Hebben zich rondom het bruidspaar geschaard
Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Van tsjingelingelingelingela

Bruid en bruigom één van zin
Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Tintelen van verlangen
Zien verrukt de toekomst in
Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Zijn nog in ’t begin
Oogjes die lonken en kussen die klinken
Hoog straalt de zonne en blij gaat hun lach
En op het land wuift het rijpende koren
Zegenend hen toe op deez’ feestlijke dag
Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Van tsjingelingelingelingela

Bruid en bruigom hoog bejaard
 Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Rijden met hun beidjes
Gaan met ’t oud en dampig paard
Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Door hun eigen gaard
Mondjes die murmelen en oogjes die tranen
Wangetjes rimpelig en ruggetjes krom
Wensen zij samen hun heimelijk verlangen
Die zalige dagen van bruidstij weerom
 Van tsjingelingela, van tsjingelingela
Van tsjingelingelingelingela