Als de zwaluw weer zweeft en weer zwiert
En de bloesem de boomen dan siert
Is de lente weer daar
Net zooals ieder jaar
Dat wordt door de natuur zoo bestierd
Als de koekoek de leeuw’rik begroet
En de liefde ons leven verzoet
Gaan hij en zij
Vroolijk en blij
’s Avonds d’r op uit met z’n bei

   Het is zoo fijn, zoo fijn, fijn
Bij maneschijn, neschijn, schijn
Zoo saam te zijn, te zijn, te zijn
Wat wil je meer
Eerst krijg je ’n lach, ’n lach, ’n lach
Dan volgt ’n hand, ’n hand, ’n hand
En dan ’n zoen, ’n zoen, ’n zoen
Voor d’ eerste keer
En als j’ haar vraagt – waar zij het meeste van zou houweb
Dan zegt die schat – als ik met jou maar gauw zou trouwen
Het is zoo fijn, zoo fijn, fijn
Bij maneschijn, neschijn, schijn
Zoo saam te zijn, te zijn, te zijn
Wat wil je meer

Door de boschjes – of zoo langs de zee
O, daar dwaalde je zoo met z’n twee
Dat ’s bekend hoor die pret
Elke bank is bezet
Lenteliefde – dat is a, b, c
Hij spreekt over ’t weer en zo meer
En dan kijkt zij hem aan zo o een keer
En ’t lieve kind
Zegt: domme vrin
Weet je wat ik reuze vind?
En denk niet, dat ’s alleen voor de jeugd
Wie zegt dat u daar ook niet voor deugt
Al ben de dertig jaar
Reeds getrouwd met elkaar
Op zoo’n bank vindt je weer lentevreugd
’t Gaat alléén niet zoo ’t eens is geweest
Want zijn arm werd te kort voor haar leest
Taille eens zo slank
En zij zingt – kwasie bedeesd

   Het is zoo fijn, zoo fijn, fijn
Bij maneschijn, neschijn, schijn
Zoo saam te zijn, te zijn, te zijn
Wat wil je meer
Eerst krijg je ’n lach, ’n lach, ’n lach
Dan volgt ’n hand, ’n hand, ’n hand
En dan ’n zoen, ’n zoen, ’n zoen
Voor d’ eerste keer
En als j’ haar vraagt – waar zij het meeste van zou houweb
Dan zegt die schat – als ik met jou maar gauw zou trouwen
Het is zoo fijn, zoo fijn, fijn
Bij maneschijn, neschijn, schijn
Zoo saam te zijn, te zijn, te zijn
Wat wil je meer