Wat zou 'g geiren weunen in een dorp op 't platte land
Tussen zachte ruisende bomen dichte bie de waterkant
Met ne koekoek in de verte en ne merel in de klimop
Maar alstublieft geen honden, geen geblaf in mijne kop

't Schijnt dat honden trouw zijn, trouw tot in de dood
Als jager of als waker of als blindemans reisgenoot
g'Hèt beroemde exemplaren assistent-politieman
Wie kent er niet Rintintin en Lucky Luke zijne Rataplan
Wie trok de hondekarre en den bakkers triporteur
Geef z'al een decoratie of ne légion d'honneur
Hun vriendschap is ontroerend, j'hoort dat de wereld rond
Den beste vriend van Hitler, dat was zijne hond

Waf waf wafwafwaf waf waf waf   
      
g'Hèt dunne dikke lange, g'hèt schone en lelijkaards
g'Hèt keffers kwijlers lekkers g'hèt slokkers en gulzigaards
g'Hèt wolven in de steppe, ze willen vlees en bloed
Hyena's uitgehongerd, kijkt die tanden in die snoet
g'Hèt er op hoge poten of den buik tegen de grond
g'Hèt loebassen lijk kalvers, of van amper een half pond
g'Hèt vinnige rattepakkers, g'hèt ook luie vadsigaards
Vulgaire stratekakkers en heel sjieke kwispelaars

Waf waf wafwafwaf waf waf waf   
      
Van den adel met ne stamboom of bastaards tout court
Met diploma's van nen prijskamp of straathond hors concours
g'Hèt poedel puk of tekkel, sint Hubert of sint Bernard
Maltezer of bullebijter, bull-terriër of Baltazar
Maar ze kakken op mijn grasveld en mijn rozen zijn verschrikt
Voor die loslopende sproeiers, poot omhoge en goe gemikt
En 't voetpad voor mijn deure, 't is nog deftig uitgedrukt
Wordt deur verse hondekeutels regelmatig opgesmukt

Waf waf wafwafwaf waf waf waf   
      
Ze zijn soms zo belachelijk, soms zo veel compassie weerd
Geparfumeerd soms en gepoeierd, gefriseerd van kop tot steert
Soms goedzakkig van karakter, soms schurkachtig galgenaas
Zodat je gerust meugt zeggen, aan den hond ken je den baas
Nen gezellig luien dikzak, een nerveuze zenuwpees
Rillend op zijn vier poten, nen bullebak zonder vrees
Heel dikwijls stom onnozel, of kruiperig op de grond
Je mag het ook zo zeggen, aan den baas ken je den hond

Waf waf wafwafwaf waf waf waf   
      
Dat bonte hondevolkske, 't zij groot of kleinen bek
Met of zonder vlooien, z'hèn al 't zelfste gebrek
Ze blaffen blaffen blaffen, 't is hun armzalig lot
Maar ze blaffen ongenadig, mijn zenuwen kapot
Ze blaffen op het koerke, ze blaffen in 't open veld
Van den honger, of den dorst, van de loopsheid ook gekweld
Ze blaffen naar de koeien, naar de peerden in de stal
Naar de kiekens en den hane, naar de katten liefs van al

Waf waf wafwafwaf waf waf waf   
      
Ze blaffen zelfs bie nachte,, opgesloten in hun kot
En ik smeek van in mijn bedde om een genadeschot
Ik maak een heimelijk mengsel van pap en arsenic
En ik drome van een kapmes en van nen baseballstick
Ik fabrikeer een bomme en een wurgend stalen strop
Kijk tussen mijn jachttrofeeën, daar hangt nen hondekop
'k Zie gruwelijke visioenen van lillend hondevlees
Met curry en veel knoflook, hond op zijn Chinees

Waf waf wafwafwaf waf waf waf   

Maar helaas ze zijn al wakker, van 't krieken van den dag
Ons ontbijt is zonder Beethoven, zonder Mozart of Bach
Ons muziek is hier niets anders veel woefwoef en veel wafwaf
Van den uchtend tot den avond dat ellendige geblaf
Wat zou'k geiren weunen in een dorp op 't platteland
Tussen zacht ruisende bomen, dichte bie de waterkant
Met ne koekoek in de verte en ne merel in de klimop
Maar om de liefde Gods
Maar om de liefde Gods
Maar om de liefde Gods geen geblaf rond mijne kop

Waf waf wafwafwaf waf waf waf