Neen, nog nooit stapte ik naar
Compostella, (in mijn jonge jaren wel eens
naar Oostakker en Scherpenheuvel). Maar
op de landkaarten van mijn verbeelding
vind ik moeiteloos mijn weg naar het
zuiden, ik lees in boeken van de wonderen
alom en van de gastvrijheid onderweg en
hoor van pelgrims verrukkelijke verhalen
van teruggevonden vrede en vriendschap.
Maar zelf blijf ik hier.
Ik heb nog zoveel te doen, grote stenen
beelden maken, muziek en liedjes schrij-
ven, op deze klarinet-achtige chalumeau
blazen ook nog. Maar is elk beeld, elk lied
niet een "pelerinage” naar binnen,
een "camino" naar jezelf!