Ik was lichtjes beschonken en ‘k zag maar half klaar
in ‘t gat van december, in ‘t donkerst van ‘t jaar
op weg naar huis, deur sneeuw verblind
rond middernacht, deur nen ijzige wind
‘k blies in mijn handen en ‘k sloeg z’op mekaar
‘k wou dat ik thuis en in mijn bedde waar

Voorovergebogen nogal goe-kome-’t-uit
bots ik daar pardaf op ne rare perluit
de magerste mens die ‘k van ze leven ooit zag
me' rammelende knoken en nen ijskelderlach
ne zwarte mantel, noch snit noch model
nen bleke scharminkel zonder vlees of vel

Welwel meneer Willem, nog zo laat op gang
zij’j gij allene in ‘t donker ni bang
ba neen’k meneer Beendermans absoluut niet
pardon, zei die knekelvent, ‘t is Piet
Pietje de Dood, en hier is ‘t bewijs
van onder zijne mantel, een blinkend zeis

God sta me bij, ik sloeg een kruis
of ik geraak van de nacht nie meer levend thuis
kreveren op strate dat is onbetaamd
en heel mijn familie doodsbeschaamd
ik moet hier ontsnappen, kost wat kost
hoe geraak ik van die vent en dat zeis verlost

Héhé voorzichtig met dat scherp ding
staa me toe da’k eerst nog een liedje zing
kijk mijn gitaar hè ‘k al omklemd
en hoort plingpling z’is al gestemd
of nen dans macabre op de klarinet
of ne marche funèbre op de trompet

Voor dat ie met zijn zeis kon slaan
gaf ik katoen me' mijn stemorgaan
van " ‘k ben zo eenzaam zonder jou
als ik jou niet in mijn armen hou"
en ook heel innig "chérie chérie"
ne schone vlaamsen potpourri.

In ‘t holst van de nacht gelijk ne gek
zong ik het schuim op mijnen bek
van liebe, love en van amour
omda' dat zo schone rijmt op toujours,
al flauwe kul maar efficiënt
die knokevent was doodkontent

Het zeis verdween onder zijne frak
"awelwel Willem je zijt ne krak
ik doen mijne job al eeuwen lang
nog nooit kreeg ik zo’n zoet gezang
nog nooit kreeg ik zo nen welkomstgroet
van één die ‘k komen halen moet

Al trekt mijnen kop op een kalebas
en hè ‘k geen hert in mijn karkas
noch hersens darmen bloed of traan
noch zenuw noch geslachtsorgaan
toch zeg ik dank voor dit recital
en voor dit concert instrumental

Maar hoezeer da’k uw muziek waardeer
en uw zoete stem apprecieer
werk ik totaal ondergeschikt
‘t is mijnen baas die weegt en wikt
ik kreeg vannacht de simpele taak
sla maar ne zanger aan den haak

Je moet verstaan da’k mij excuseer
en liever ne collega presenteer
g’hèt nog drie Beatles of wat Rollingstones
of pak Madonna da’s iets heel schoons
of Tina Turner een ferm stuk
of Margriet Hermans verrukkeluk

En zangers meneer magere Hein
g’ hèt der hier dertien in een dozijn
heel schone jongens bij de vleet
de prinsen van de hit-pereet
de mussen met de merelbek
de grote meesters van de play-back

Maar Magermans riep stopstopstop
en ie schudde met zijn totsekop
van dat onsterflijk zangersras
kreeg ik er al heel veel onder ‘t gras
‘t is beuter aan mijnen galg gesmeerd
dat is een ras die nooit kreveert

Ik zoek veeleer ne stamelaar
ne langharige rijmelaar
zo één die ‘t al bekritikeerd
die paster en burgers emmerdeert
‘t is u da ‘k zocht al jaren lang
Willem zing nu maar uw zwanezang

Ik sloot die nacht in één twee drie
met magere Piet een compromis
gij komt mij halen op den dag
da ‘k voor niemand nie meer zingen mag
maar zolang dat mijn lied de mens verblijdt
laat je mij leven tot in eeuwigheid