Je hele leven was een spannend avontuur
Vol risico's stond jij in lichterlaaie
Van dingen die het aards bestaan verfraaien
Je hebt de prijs betaald, dit voorjaar, in het niet-bestaande uur
De klok stond stil in plaats van een keer door te draaien
En in de verte klonk de vleugelslag der kraaien

    Het was een waan
    Je wou niet horen
    Nergens voor bevreesd
    Ik liet je gaan
    Jij vrijgeboren
    Nooit verloren geest

Het felle zomerlicht verschroeide m'n verstand
De waarheid van jouw dood leek niet te dragen
Gedachtenloos vergleden zo de dagen
Er kwamen ganzen in de lucht en op het leeggeoogste land
Ik zag mijn spiegelbeeld tot ijle schim vervagen
Ik stak de haard aan om de koude te verjagen

    Het was een waan
    Je wou niet horen
    Nergens voor bevreesd
    Ik liet je gaan
    Jij vrijgeboren
    Nooit verloren geest

Het is oktober en de tijd is weer zichzelf
De nevel en de zon zijn twee rivalen
Een spinneweb krijgt diamanten stralen
Waar ik de bollen in de tuin behoedzaam een voor een bedelf
Begraaf ik jou, met mijn verdriet, ten tweede male
Omdat de lente zich - als altijd - zal herhalen