Ga nou, lieveling ga nou
Je trein wacht niet tot mijn
verdriet vervliegt als regen in de zon
Ga nou, lieveling ga nou
Laat mij hier leeg en eenzaam op ’n vol perron

Ga nou, lieveling ga nou
Let nu maar niet op al die heimwee
waar ik toch geen blijf mee weet
Ga nou lieveling, ga nou
Ik leef wel voort met al wat jij nu graag vergeet

En als de trein vertrekt hou ik me sterk, wel zogezegd
En in ’t café doe ik goed mee, ‘k heb alles uitgelegd
Maar wat ik wil, al hou ik ‘t stil ik krijg het niet gezegd
Jij heel dicht bij mij en ik bij jou…als man en vrouw

Na jou, wie past er na jou
In de puzzel van mijn leven,
in de plooien van mijn bed
Na jou, wie zal er na jou
Nog om mij geven zoals jij dat vroeger deed

Ga maar, lieveling, ga maar
’t Is beter dat je zonder mij je leven verder bouwt
Dus ga maar, ik vraag je, ga maar
Zie je dan niet het laat mij nu al bijna koud
Ga nou lieveling, ga nou
Voor ik me wijsmaak dat je toch nog van me houdt