‘k Weet in Limburg een kind 
dat erg veel van me houdt
en dat kinderlijk-diep 
op mijn vriendschap vertouwt.
‘k Kom niet vaak in de buurt 
en hij ziet mij niet veel,
maar ik ben elke dag 
van zijn leven een deel.

Ik draag hem diep in mijn hart, 
’t is een gevoel apart
dat ik niet kan verklaren. 
Ik bid elke dag voor hem,
omdat ik van hem weet, 
omdat ik van hem weet…

Dat hij dag-in dag-uit
door de dood wordt beloerd.
Dat te weten heeft mij
al zo dikwijls ontroerd.
Ook al wordt hij met zorgen
en liefde omringd
en vermoedt niemand iets,
als hij lacht, als hij zingt.

Want een rakker is het wel,
hij is in sport en spel
een flink haantje de voorste.
Tot de ziekte hem weer kwelt,
hem weer heeft neergeveld,
hem weer heeft neergeveld.
 
‘k Weet in Limburg een kind
dat erg veel om me geeft
en dat mij als een held
in zijn dromen beleeft.
Slechts een glimlach van hem,
heel naïef en bedeesd
is zo vaak reeds voor mij
steun en sterkte geweest.

Want wanneer ik eenzaam ben,
of droeve dagen ken,
dan helpt het me te denken,
dat er ergens nog een kind
mijn vriendschap nodig heeft,
mijn vriendschap nodig heeft!

‘k Weet in Limburg een kind
waar ik erg veel van hou;
het bewaarde mijn hart
en mijn geest voor de kou.
Hij betekent voor mij
echt het mooiste van al,
als de zoon die ikzelf
toch niet hebben zal!



Tekst: Will Ferdy
Muziek: Eddie Defacq