Langs de spaghettiwege van de stad
zuke z'n aende nor de reuk
van klamme zwamme
die al laenk ni miêr bestaan
 
want der is roest en doeien blubber
zonder iênig spoor van licht
misschin een lamp of twiê
of oêguit een bougie
beschijne nog ze wit gezicht
 
a zwijgd en spand z'n boge
oep de raend van 't Sint-Jansvliet
wie sprak er van verdriet?
 
Bove z'n aende
trild de wankelende waggelende maan
en oep de spijle van de ?stóep?
wör et mirakel van de kruisiging gedaan
 
z'n maskers daense tusse zonnezwart en goud
en zinge woorde van et orakel
een duimschróef lacht z'n taende bloêt
onder de dake van de kaai
 
de schilder grift z'n lijne
in et krasse van een kraai
en buigd de strate van de wereld
tot e maniakaal spektakel
 
 

Ze graf is een riool
et residu van Eros' rijk
zie' der ni aenders uit
dan de bekende daerme van de stad
 
en a' g'em vraagd wie toch z'n gode zijn
dan tiêkent 'em
fetishe meh nen óed van frigoliet
en e kostum van golfkarton
 
dan wijst 'em nor de slang
die woênd in 't gat van den biljaer
en jaagd de balle roêd en wit en blaut der achter aan
of pakt z'n bijl en kapt en kapt
en ??zakt iniên?? tusse de stóele
de glaze deur spiegeld
de zaal oep de papiere smóele
 

De staere schijnen een bevel
en de rabijn uit 't laend van Waas
zukt z'ne maentel in et ijzerkoud cenakel van de stad
tusse de keien en de maan
tusse de stiênen en de stroêm
tusse de vensters en de deure
tusse de gevels en den droêm
 
oep z'n wimpers vald den dauw
vald den dauw in kille vleuge
en a bibberd lak nen ond
en a vraagd on iederiên wa' ze dan wete
van de lijnen en de loecht ginder vaer bove de ziê
koleschip, tenderschip
tender ship for England bound
while he's sleeping on the ground
while he's sleeping on the soil
en z'n kliêre wörre vuil
 
 

Meh' de taende van de gloeiend iête sierra's
smeed 'em z'n taal
mokt 'em z'n steekpróef oep de soem
van zonne zonder zomer
en draagd ze kruis van vermiljoeng
deur de schachte van verkiêr
alliên en luizig in de mond van eilig ziêr
la me ni lache meh' de doêd
die tamme kat meh eur verwonderd' oêge
traag en onachtzaam braend ze kopere festijn
e gat in vastgevroze pijn
 

Aerme zonder aende
stale messen in de plöts van wiêke klauwe
we wachten oep de schemer
de morgen van de lesten dag
en we groemmen en we sisse lak de biêste
dan ale we de tores neer
bewakers valle lak paljasse van de walle
we zinge riêpels en fragmente van vergete rock en roll
totaal onkwetsbaar deur 't lawijt van stijve snare
 
de rechter staerfd on de vóete van Sint-Jozef
diê meh ezel, vrou en kind
de varste grenze wild bereike
lak de pluimen in de wind
we springe deur de rame van 't gedemonteerd gevang
vermoêrde vruge waendelers
die kresse lak de wiele van den alleriêsten tram
a rijd vörbij
en ik vuul de poêrte wijke
vör de drake van een witte razernij