Vör die mah nog ni kend
Neus de Schavies is mijne naam
z'iête mij voddebaal
ik zen nen oute vent
de klaente van de Riêpestraat
mokten ek wriêd content
mor die van et staduis
die dochte da's ni pluis
da' z'ier lak over onderd jaar nog lêve 't is ni waar
brekt ze mor af, doud ze mor oem die kluis
da poeshenellenuis
 
't Is ni alliên de Riêp
mor iêl ons schoên Sinjorestad
van ier tot Sint-Andries
die wörd gedaan oem ziêp
ze zegge vör de zuiverad
toeriste zen gau vies
mor ik stoh soemwijle paf
schoên dinges breke z'af
nen bollewinkel van geel stiêntshes in de plöts da's straf
brek et mor af, dou-g-et mor oem da krot
dad oud sinjorekot
 
Ne groêten architect
in 't Fraens genomd Le Corbusier
diê kwam ier is vörbij
a zeed iêl oepgewekt
e kaens gelak de dees welnee
zoe vin 'k er vast gin drei
'k bouw on den overkaent
de schunste stad van 't laend
tung emme ze gelache want ze vonden et plezaent
bouw et mor tóe, zet et mor vol, 't Sint-An
'k geloêf ni da 't slechter kan
 
Ze zegge weliswaar
da ne sinjoor van adel is
mor da's al laenk gedaan
want ij dóe nog dees jaar
a' der wa' vör z'ne zak bij is
et Vliêsuis nor de maan
ofwel 't is nogal staerk
roei vaerf oep de kaerk
of bladgoud oep et Sint-Andries en namaakgras in 't paerk
brek et mor af, dou-g-et mor oem 't is schaend
da schoên sinjorelaend