Der is een zwaar bedrijvigad
in Vlaanderen on gaenk
vöral in de sinjorestad
dor ziede dad al laenk
der wörd nen baerg geld verdingd
en oek veul uitgegeve
wor a 't over ga wet et klenste kind
't stod overal geschreve
 
De körtsige bedrijvigad
die g'ier te laende zie
vervuld ne mens van 't buiteland
meh bitter zjaloezie
we vieren ier e Rubbesjaar
tot miêrder iêr en glore
van de welbekende volksfantasie
van Belgen en sinjore
 
Ge ziet 'em oep de venster staan
van iedere kröddenier
a' g'in de króeg e pintshe vraagd
ze tappe Rubbesbier
en draagde ginne Rubbesóed
ge zeh ni in de mode
a' dad ier zoe voêrt goh make we nog mee
da Breughel wörd verbode
 
Ne kaermis of e mosselfiêst
is ni mer Breugheliaans
't god allemol oep ne Rubbesliêst
en zwijgd ons van Jordaens
we lachen is meh Jan Van Eyck
da was ne primitieve
en een dikke blaas lak Anton Van Dyck
is ni nor ons believe
 
't Is Rubbes ier 't is Rubbes daar
den iênige diê teld
en zee' der iêne "'t is ni waar"
dan goeie w'em in 't Scheld
en goh' de wêreld vör de bijl
deur boemmen en gewere
a we mor creveren in Rubbes z'ne stijl
dan kan 't ons ni mer dere