Was het was naiëf van mij om te geloven,
dat hij in mij, om mij, geïnteresseerd zou zijn?
En is alles wat hij zei dan ook gelogen?
Was zijn vriendschap dan alleen maar voor de schijn?

Hoe kon ik blindelings zo’n man vertrouwen?
Daar moet je heel naïef, en heel erg stom voor zijn.
Wat ik m’n vader aandeed zal ik lang berouwen.
Eerst de vernedering dan levenslang de pijn...

Ik moet geloven dat het ook nog anders kan,
dat we allemaal gelijk zijn, 
Christen, Jood, vrouw of man. 
Het lijkt eenvoudig maar ‘k twijfel voor het eerst,
of ooit wel eens een tijd komt dat angst niet overheerst. 

Ik wil geloven in een an’dre maatschappij.
Dat de stad waar ik geboren werd,
een plaatsje heeft voor mij...
Waar samenleven veel meer is dan een woord.
Een wereld waar respect aan alle mensen toebehoort.


Ik moet geloven dat het ook nog anders kan,
dat we allemaal gelijk zijn, 
Hinde, Moslim, vrouw of man. 
Het lijkt eenvoudig maar ‘k twijfel voor het eerst,
of ooit wel eens een tijd komt dat angst niet overheerst. 


Hoe lang kan ik nog blijven hopen
dat ooit hun ogen opengaan?
Nu alles zo fout is gelopen?
Hoe moet dit verdergaan?


Ik wil geloven in een an’dre maatschappij.
Dat de stad waar ik geboren werd,
een plaatsje heeft voor mij...
Waar samenleven veel meer is dan een woord.
Een wereld waar respect aan alle mensen, mensen, mensen toebehoort.


Ik blijf geloven...
Ik wil geloven...
Ik moet geloven...
Ik blijf geloven...