Mijn handen door het autoraam,
Surfend op de wind,
Mijn voeten op het dashboard,
En alles loopt op wieltjes,
Al speel ik graag met vuur,
Wie duwt er op de gaspedaal?
Wie draait er aan het stuur?

Misschien ben ik al dood,
Misschien ben ik al jaren dood,
En heb daar gewoon mee leren leven,
Zonder argwaan,
Komen te gaan,
En desondanks, zelf gebleven.

Zelden storm,
Of regenweer,
Het gaat meestal van zelf,
Langzaam mee met de stroom,
Meestal van zelf,

Misschien ben ik al dood,
Misschien ben ik al jaren dood,
En heb daar gewoon mee leren leven,
Zonder argwaan,
Komen te gaan,
En desondanks, zelf gebleven.

Maar wie loodst ons door dit mijnenveld?
Wie staat er aan het roer?
Want verscholen aan de oevers,
Ligt de onbaat op de loer,
Maar het blijft wel heel bescheiden,
Al roep ik dat niet te luid,
Ik laat de honden slapen,
En ik muis er onderuit.

Misschien ben ik al dood,
Misschien ben ik al jaren dood,
En heb daar gewoon mee leren leven,
Zonder argwaan,
Komen te gaan,
En desondanks, zelf gebleven.

Misschien ben ik al dood,
Misschien ben ik al jaren dood,
En heb daar gewoon mee leren leven,
Zonder argwaan,
Komen te gaan,
En desondanks, zelf gebleven.