Moeder sprak een jongen vol moed
Ik vertrek van u want ik moet
t'Vaderland vraagt mijn kracht
Maar het komt zo onverwacht
Troost u kom omhels mij nog eens
Mischien is het wel de laatste keer
Maar als ik bij u nog wederkeer
Prijkt op mijn borst het kruis van eer

Refrein
Alles wil ik geven
Voor mijn vaderland duur
Als man wil ik strijden
Als held tot het laatste uur
Voor niemand zal ik wijken
Dat zweer ik vol vuur
Als ik bij u wederkeer
Zal ik dragen het kruis van eer

Weken maanden vliegen heen
Moeder zit in het huisje alleen
Het leven heeft geen waarde meer
Zo bid zij thans tot den heer
Want ik wacht op hem elke dag
Dat ik hem weldra terugzien mag
Want ik leef voor hem , voor hem alleen
Schenk mij mijn lieve jongen weer

Refrein
Kom toch weder smeekt zij teder
Wijl haar een traan ontschiet
Troost mijn hart , stelp mijn lijden
Uwe moeder heeft verdriet
Als gij zult wederkeren
Zal mijn vreugde zijn groot
Gij zijt in mijn leven
Mijn enige troost

Op een bed in een hospitaal
Liggen zij in een grote zaal
De dappere helden die in schaar
Gevallen zijn al te gaar
Ook daar ligt een jongen vol gloed
Mager en bleek dat t'lijden hem doet
Zachtjes slaat hij zijn ogen neer
Naar zijn borst waarop prijkt het kruis van eer

Refrein
t'Zal niet komen , het zijn dromen
Moeder lief het is voorbij
Ik ga vol droefheid henen
Moedertje denk aan mij
Ik voel mij t'leven begeven
Ik voel weldra scheiden wij
Vaarwel snikte hij teer
Ik sterf met het kruis van eer
              -------------------------------