k'Minde een vrouw zo schoon
k'Aanbad haar in mijn droom
t'Was een lieve blonde maagd
Ten alle kante gevraagd
Ik schonk haar eens mijn hart
Wijl zij tegen mij lacht
Haar blauwe ogen klein
Zo zacht , zo rein
Spraken van liefde , trouw
Ik word uw vrouw

Refrein
Wij slaakten geluk
En deelden vreugd en smart in onze levensdagen
Wij kenden geen druk
Alleen t'vermaak en het genot lachte ons toe
Maar dat hoogste geluk
Kwam ons weldra storen in onze levensjaren
Want mijn schone vrouw
Liet mij alleen in het geween
En zij verdween

Nu is mijn vrouw
Mij geworden ontrouw
Zij is verleid ja en ik lijd
Is dat haar dankbaarheid
Een rijke heeft haar hart
Gekocht met geld en pracht
Wijl zij in wellust leeft
Verkwijn ik steeds
Zij is de minnares
Van de noblesse

Refrein

Maar haar werkers hart
Werd nu getart bij t'denken aan vroegere dagen
Wijl al deze pracht
Werd voortgebracht door den armen werkersstand
Zij vond het een schand
Dat zij zich als slechte vrouw zo moest gedragen
Nu begreep z'haar leed
En trachtte weder naar haar man 
Die wellicht leed

Refrein

Zij zag dan om haar heen
Met afschuw en geween
Vergalde zij den man
Die haar gebracht had op dat plan
Zij voelde diep berouw
Over hare ontrouw
Zij schreef mij toen een brief
k'Heb u nog lief
k'bemin u als voorheen
k'Kom weer bij u

Refrein

Zij bekende met klem
Haar misstap en zwoer mij trouw voor heel mijn leven
Met bevende stem
Antwoordde ik haar : k'vergeef het u kom aan mijn zij
En vol van vreugde bracht mijn vrouw een kind in t'leven
Zo leefden wij saam
Met kind en gade als voorheen
En zeer voldaan
             --------------------------------