Arme moeder
In de hoofdstad ging alles zeer rustig
Het was juist op Sint Maartensdag
Toen ene vrouw met droeven glimlach
Stil wenend door haar venster lag
Want zij verwacht haar goeden jongen
Die vol moed ten strijde ging heen
En thans ziet zij met een groot verlangen
Wat daar in de verte verscheen
Ons leger trad de stadspoort binnen
Aan het hoofd koning en koninginne

Refrein
Ach wat een blijde dag
Voor deze arme moeder
Haar stemme klonk zo zacht
Tot de ons aller hoeder
God wil mij laten zien
Ik heb zo veel gebeden
Ik heb zo veel geleden
Laat mij mijn kind weerzien

Urenlang is zij daar gezeten
Aan het venster tussen vrees en hoop
De laatste troepen zijn reeds henen
Wanneer de smart haar hart bekroop
Veel liever zou ze zijn gestorven
Want het leven was haar niets meer waard
Sinds drie jaar heeft zij niets vernomen
Viel haar zoon of bleef hij gespaard
En met de handen te saam gevouwen
Snikte zij luid die arme vrouwe

Refrein

Maar ginds ver op een eenzaam plekje
Van Vlaanderens heiligen grond
Waar de held zijn laatste rustplaats vond
Wilde rozen groeien er in het ronde
De vogels zingen er blij hun lied
Als willen zij ons verkondigen
Vergeet die ijzeren held toch niet
Denk steeds aan hem die heeft gegeven
Voor de vrijheid zijn bloed zijn leven

Slotrefrein
En ginds in hare hut
Zit een moeder te wachten
Haar kracht is uitgeput
Verward zijn haar gedachten
Neen zij beseft niet meer
Als men haar komt verhalen
Dat haar zoon is gevallen
Op het slagveld van eer
          -----------------------------------------------