Op de woelige baren

Een jonge zeeman kwam van boord
Een forse blonde Noor
Waar hij ook doolde op de zee
Zijn stad was Baltimore
Daar ergens in de havenbuurt
Was er een klein cafe
Daar zong ze bij een harmonika
De zeemansliedjes mee

Refrein
Op de woelige baren
Bij storm en bij wind
Denkt hij steeds aan zijn blondje
Dat vrolijke kind
Zij leeft in zijn harte
Zij zingt in zijn bloed
Hij hoort nog haar stemme
In de eb en de vloed

Toen zei hij op een keer mijn schat
Op heel het wereldrond
Is er geen kind zo lief als jij
En kuste haar op haar mond
Ze keek hem lang en rustig aan
Tot ze haar hart verloor
Toen zei ze zacht ik hou van jou
Mijn forse blonde Noor

Refrein

De Noorman koos weer vrolijk zee
Want hij had nu zijn schat
Toen kwam het noodlot op zijn weg
Dat hij vergeten had
Zijn schip dat stootte op een klip
Toen was het gauw gedaan
Het is in een woeste storm des snachts
Met man en muis vergaan

Refrein
            ---------------------------