Onschuldig veroordeeld

Wenend zat hij in het gevang
Een jongeling droef te staren
Zijn uren schenen dagen lang
Hij telde nauwelijks twintig jaren
Hij werd onschuldig beticht een moord te hebben bedreven
En met zijn ogen naar de hemel gericht
Bad hij onophoudend voor zijn leven
Geen enkel woord van medelij werd hem toegesproken
Zijn laatste uren waren nabij
Het vonnis was uitgesproken
Men vroeg hem naar zijn laatste woord
Hij wilde zijn moeder vragen
Maar zij die was door verdriet en smart
Al lang naar het graf heen gedragen
Nu zit hij daar gans geboeid
Hoe vreselijk is zijn lijden
Gans afgemat en vermoeid
Niemand kwam hem eens verblijden
Hij sluimerde zachtjes in , en in zijn bange dromen
Verscheen zijn moeder vol van min
Hij zag haar tot zich komen
Zij sprak kind ik ken uw smart
Straks zijt gij uit uw lijden
En smekend drukte zij hem aan haar hart
Ge moet u voorbereiden
Hierboven zien wij elkander weer
Sterf moedig zonder vrezen
Er is iemand die uw lijden weet
En toen was zij verdwenen
Opeens hoort hij een gerucht , de beul trad de cel binnen
Angstig slaakte hij een zucht en dacht reeds aan de Gilliotine
Wees moedig sprak hij het is tijd
Het morgenrood is in het oosten
En snikkend werd hij weggeleid
Een grijze priester kwam hem troosten
Hij zag voor t'laatst nogmaals in t'rond
Het volk stond in dichte drommen
Hij wandelde naar zijn laatste stond
Hij had het schavot beklommen
Men vroeg hem naar zijn laatste woord
En weer sprak hij geduldig
Er is niemand die mij aanhoord
Helaas ik sterf onschuldig
          ----------------------------