Vlaamse volksliederen
Vlaamse volksliederen - Het zijn droeve tijden lyrics
Your rating:
Het zijn droeve tijden Het zijn droeve tijden als de oorlog woedt Als men mensen slacht lijk dieren Als mensenbloed bij beken vloeit Als wreed en liefde liggen geboeid Als haat en kwaad Als nood en dood Grijnzen en vloeken en tieren Waar is nu toch mijn arme man Ik verga van angst Ik sterf er van Ach wat verschil met vroeger jaar We zaten hier zo blij te gaar Bij t'wiegje van ons eerste kind Door ons beiden bemind Ach god ach god Heb medelij met mijn bitter lot Hoor zeg t'dochtertje Moeder lief ik heb vader geschreven Een schonen brief En dat wij hem zo gaarne zien En dat gij toch zo droevig zijt En dat ik dan ook dikwijls krijt De moeder aanhoort t'eenvoudig gedicht En grijpt uit de wieg t'onozele wicht En roept en snikt o heer o heer Geef ons mijn man en uw vader weer Terwijl de moeder aan t'bidden was Terwijl het meisje haar briefje las Terwijl het jongentje reed en liep Terwijl het wicht in het wiegje sliep Daar verre in t'vreemde verwoeste land Gelegen aan de eenzame kant Met doorboorde borst en hijgend van dorst Daar lag de vader te sterven