De wever

Van morgen tot avond
In rennenden douw
Als gold het zijn leven
Zit rennend en dravend
De wever te weven
Op t'huppelend getouw

Hoe rept hij zijn handen
En voeten gezwind
Hoe draven en rillen
De schokkende wanden
t'Is al om des willen
Van vrouw en van kind

De werpspoel geladen
Met inslag verschiet
Geregeld en stiptlijk
Door kruisende draden
En wemelt en wipt lijk 
Een snoek in de vliet

Door t'venstergat luchtig
Rolt frisheid en geur
En zomerse streken
Krioelen soms vluchtig
Ter zijde bekeken
Door t'opene deur

Dan streelen en vleien
Zijn zwellend gemoed
Verrukkende dromen
Van velden en weiden
Dan vaart hem een stroomen
De geestdrift dood t'bloed

Dan lacht hij in t'herte
Met arbeid en dwang
Dan spant hij zijn longen
Dat t'helmt in de verte
En zingt onbedwongen
Zijn dreunend gezang

Zoo maakt hij zijn leven
Zoo is het hem licht
Met inslag en keten
Zijn welzijn te weven
En trouw is gekweten
De menselijke plicht
        -----------------