De wees van de Communard

t'Was in december , t'sneeude hevig
Toen gans Parijs was strijdgezind
Een communard die drukte stevig
Aan zijne borst zijn enig kind
De moeder wenend zonk te neder
Maar t'uur was daar , fel sloeg de trom
De man ging heen , en t'kind vroeg teder
Zeg vader , komt gij wederom ? 

Refrein
Ja meisje wees maar blijde
kom staak uw droef getraan
Uw vader gaat ten strijde
Voor t'vrije volksbestaan

Met woede vecht men allerwege
Op straat , langs plein en boulevards
t'Kanon braakt woest zijn kogelregen
Ach , t'leger wijkt der communards
Helaas het arme kind is weze
Haar vader viel in d'eerste rang
De held die nimmer kende vreze
Ten grave rust hij eeuwig lang

Refrein
Uw vader lieve kleine
Getrouw aan zijne vaan
Die viel voor t'edele , reine
Voor t'vrije volksbestaan

Juist was een jaar nu heengevlogen
Dat hij zijn bloed voor t'volksheil gaf
Als t'weesmeisje vroeg bedrukt , bewogen
Zeg moeder , waar is vaders graf ?
Och geef mij geld sprak z'onder t'klagen
Voor ene kroon van bloemen fijn
Ik zal ze vaderlief gaan dragen
Hij zal dan toch zo blijde zijn

Refrein
Ach kind ik kan niets geven
Niets dan een zilte traan
Aan hem die gaf zijn leven
Voor t'vrije volksbestaan

En d'arme wees met snelle stapjes
Geroerd door moeders felle nood
Liep om haar pop , en met wat lapjes
Stak ze haar speelgoed gans in t'rood
Zij ijlt er mee door t'gure weder
Naar t'kerkhof heen waar vader lag
En legt op t'graf haar popje neder
Terwijl ze snikt met droef geklaag

Refrein
O vader zoet , o waarde
k'Bied u mijn speelgoed aan
Omdat gij streed op aarde
Voor t'vrije volksbestaan
           ____________________________