De ware schuldige

Koud bood de rechtbank een droeve aanblik
Links sture rechters , rechts Lena vol schrik
Het hart bewogen , tranen in d'ogen
Verborg zij moeilijk haar droevig gesnik
Bars sprak de rechter , dat maakt haar ontzind
Eerloze moeder , gij hebt dan uw kind
Maar zonder schromen t'leven ontnomen
Weet dat zo'n monster geen genade vind
Heer rechter riep zij : hoor mij aan
Nochtans ik meet , ik heb misdaan

Refrein
Naar de wet mag men nooit iemand doden
Maar bij t'zien dat uw kind honger lijdt
Geeft de smart u de wilskracht van node
Om een eind te stellen aan de strijd
Door de schuld van een laffe verrader
Die zich lui op de divan uitstrekt
En veracht t'kind dat hij heeft verwekt
Straf hem , hij is de ware dader

k'Was braaf en deugdzaam sprak z'op droeve toon
t'Ongeluk wilde : Elke man vond mij schoon
k'Was achttien jaren , k'zag geen gevaren
k'Werd weeskind en gene vrijheid gewoon
Ging ik somtijds met vriendinnen naar t'bal
k'Werd t'hof gemaakt door een jonker vol praal
Die sprak van minnen , k'verloor mijn zinnen
Duizend maal zwoer hij mij : k'wordt uw gemaal
k'Was gans bedwelmd , hij stal mijn eer
k'Baarde een kind , hij kwam niet meer

Refrein

Diep onder de indruk van t'meisje haar taal
Waren de rechters en t'gans tribunaal
Elk dacht : t'Is schande dat hier te lande
Nog onbestraft mag bestaan zo'n schandaal
Zacht sprak de rechter : Ik heb medelij
In naam van de wet meisje spreek ik u vrij
Maar lieve bloem , wil de naam noemen
Des dwingelands die u bracht in het lij
Heer rechter , die schurk was uw zoon
Hij heeft misdaan , geef hem zijn loon

Refrein

Smartelijk getroffen waggelt op zijn stoel
De vrederechter door t'schaamte gevoel
Maar hij een brave , met eed te gave
Besloot in t'hart tot een voorbeeldig doel
Hij ging naar t'meisje , drukt haar aan zijn hart
Kind sprak hij , heden eindigt uw smart
In mijn woning komt gij tot loning
En weggejaagd wordt mijn zoon die lafaard
Met traanogen dankte Lena
Zij gingen heen , t'volk zong hen na

Slotrefrein
Naar de wet mag men nooit iemand doden
Maar een moeder wiens kind honger lijdt
Kent geen rede , geen wet of geboden
En dood het na inwendige strijd
Schuldig is slechts die laffe verrader
Die in wellust zijn leden uitrekt
En veracht t'kind dat hij heeft verwekt
Dood aan hem , hij is de ware dader
          ---------------------------