De neuzen - bruiloft

Toen wij met gans den stoet aan t'stadhuis kwamen
De burgemeester vroeg ons half luid
Aan de getuigen hunne namen
Alsook aan bruidegom en bruid
Maar nauwelijks had hij hen bekeken
Of hij schoot plots in ene lach
Als hij die aardige gebreken
Geheel die kollektie neuzen zag

En dan van t'stadhuis recht naar de kerke
Maar als de bruiloft toen binnen was
De koster en de piekenhere
Ze lachten zich daar bijna lam
De pastoor die hen kwam omringen
En aan het paar de zegen gaf
Kon moeilijk enen lach bedwingen
Die neuzen-trek was hem te straf

En dan van de kerke ging het naar de tafel
En daar ons buikje maar goed gevuld
Met roggebrood en vlees van t'verken
En als alles was opgesmuld
Een fotograaf van eerste keuze
Trok dan de groep , maar zie wat pret
Als elkeen zijn misplaatste neuze
Bewonderen mocht op het portret

Moe van te lachen en ook van te jokken
De neuzenbruiloft sprak van scheen (scheiden)
k'Nam er mijn hoed en k'ben vertrokken
En zo ben ik nu gans alleen
k'Dacht onderweg toch bij mijn eigen
De kleintjes van t'getrouwde paar
Wie weet wat neus ze zullen krijgen
Misschien ne scheve lijk hun vaar
               ---------------------------